Sen rezil olacağına, bırak çocuğun rezil olsun ;)

2 haftalık tatilin ardından, büyük çocukların da evde olmasıyla birlikte Meryem’in uyku rutini bayağı bir aksadı. Gündüz geç vakit arabada uyumalar, akşam daha uzun oturmalar filan. Hiç sevmediğim bir şey geç yatan çocuk. Benim için çocuk dediğin erkenden uyur :)).

Şimdi düzen bir kere bozuldu mu öyle devam etmek zorunda değil. Bir kaç günlük çabayla bu eski haline getirilebilir.

Ben buna “sen rezil olup, yorulacağına bırak o yorulsun, hafifçe üşüsün bak nasıl uyur” yöntemi diyorum.

Şimdi biz bugün saban erkenden çıktık dışarı Kütüphanedeki çocuk programına katıldık, orada şarkılar kitaplar derken zaten enerjinin bir kısmı gitti.

Ordan çıktık bebek arabasına oturtmadım, etrafta koştu, yürüdü. Hava da soğuktu, üşüdü hatta elleri bayağı bi kızardı. Bu arada aç olmamasına dikkat edin. Açlık ve üşümek hastalığa sebep olabilir. Bir de aç ve uykusuz çocuk agresif olur.

Böyle bayağı bir yürüdü. Çocukların çok sevdiği bir şey duvar üzerinde dengede yürümek.

Eline ıslak ağaç parçaları aldı, oynadı, çılgınlar gibi koştu koştu…

Bunların hepsi toplamda yarım saat sürdü, üşüdüm dedi bebek arabasına oturmak istedi. Oturttum ve evin yolunu tuttuk. Kısa bir süre sonra eve vardık ki…

Boynu öne eğilmiş ve uyumuştu… O anki mutluluk, inanılmaz :)).

“Vah yavruuum, elindeki mandalinası da kalmış” demedim tabi ki, “ohh ne güzel uyudu” diyerek, eve girdik. Evet o uyudu ben çay içtim ve bunları yazdım :)). Bu akşam uyku saatinde sapma olmayacağından eminim.

Bu benim genelde uyguladığım bir metod, sabah bi yarım saatlik gezi nelere kadir, deneyin göreceksiniz. Enerjisini atamayan her çocuk hem gündüz uykusuna, hem akşam uykusuna geçişte sıkıntı yaşayabilir. Açık hava, biraz yürüyüş bunun için en uygun metodlardır.

Bugünümün mutluluğu da bu benim için.